Black Cat

Jeśli miałbym jak najszybciej opisać tą serie, to powiedziałbym krótko: \”postępująca entropia\”. Pierwsze odcinki były ŚWIETNE, naprawdę dobrze się to oglądało. Train jest świetny, jego podejście, jego motywy itd. jego spotkanie z pewną tajemniczą dziewczyną zaczyna go odmieniać, i to dalej było świetne. Niestety, mniej więcej do odcinka 8, potem anime zmienia klimat, staje się …delikatniejsze. Fabuła coraz bardziej skupia się na Sven\’ie, a z kolei Train zaczyna żyć według swojej nowej filozofii, coraz częściej stając się postacią drugoplanową, ale niestety zamiast dostać przemianę, bohater staje się głównie coraz to słabszy przypominając cień tego kim był z początku. Jednak pojawianie kolejnych postaci, nie było złe, były fajnie zaprojektowane, łatwo było ich zapamiętać i nie byli źli. Gorzej wypadają tym razem antagoniści, którzy zbyt długo poświęcali się modzie i kulturze niż jak faktycznemu charakterowi. Ich motywy bywają takie sobie. A więc na co cierpi to anime… od tego 8 odcinka, seria zaczyna przyśpieszać, jednocześnie waląc odcinkami na wzór filerów. Mnóstwo wątków rozpoczynanych, nie kończących się, jak choćby, historia o dziewczynie w górach, o co chodziło? Tego się widzu nie dowiesz… A do trójkąta przyśpieszenia i ucinania, dochodzi jeszcze pogłębiający się chaos w samej narracji… Co osiąga totalne apogeum pod koniec anime, kiedy to zjawiska na ekranie są tak szalone, że chyba nawet sami rysownicy nie wiedzieli co ma być w danym momencie, bo jak wytłumaczyć sceny walki gdzie bohater leży pokonany i cały czas jest to przerywane walką, w której został pokonany?! Nie raz sprawdzałem, czy przypadkiem nie pominąłem odcinka podczas oglądania! To wygląda tak, jakby najpierw robiono anime zgodnie z pierwowzorem, potem przyśpieszono, pomijając tu i ówdzie, by na końcu stwierdzić, że skoro udało im się tyle zekranizować, to walną do końca. Pod koniec, już brałem wszystko na wiarę co się dzieje. Bo jak do czegoś doszło w wielu momentach było niczym poszukiwanie brakującego ogniwa. Z tego co wiem, mangę bardzo zachwalają, więc materiał raczej był udany, a z tego co widziałem w początkowych odcinkach, daje temu wiarę. Wielka szkoda, że tak potraktowano tą serie. Muzyka była bardzo ładna, kreska, to widać, że starsza ale samo w sobie się nie zastarzało a nawet można dzięki temu odpocząć od dość sterylnych kresem postaci w nowych seriach. Niestety, widać, że seria została mocno skrzywdzona przez streszczanie fabuły i dziwnym zabiegom twórczym, a im dalej w serii tym gorzej. Gdyby seria utrzymała poziom pierwszych odcinków, może dałbym z 9/10, ale serii z czasem nie ogląda się przyjemnie, ostatecznie takie 4,5/10… No szkoda, bo lepsza reżyseria i zrobienie ok.50 odcinków bez ucinania wątków i bez przyśpieszeń, wyszłoby serii zdecydowanie na dobre.