Tokyo Ghoul

Po obejrzeniu dwóch sezonów tego tutaj wytworu muszę powiedzieć ,że jestem lekko hmm… nw jak to nazwać.., może “zszokowany”, albo lepiej “zawiedziony”. I jest tu strasznie dużo do wyliczenia czego akurat temu anime brakowało ,żeby zostać arcydziełem. Już prędzej powiedziałbym że jest mocno nahypowanym dziełem marketingowców. Nie za bardzo widzę co tutaj jest tak wyjątkowego ,żeby ludzie tak strasznie to kochali. Fabuła? Muzyka? Bohaterowie? Fabuła jest może i ok, ale w drugim sezonie nic się kupy dupy nie trzyma. Dużo rzeczy wynika dosłownie z niczego a luki w tej “przewspaniałej” fabule są ogromne. Bohaterowie i ich metamorfozy są rzeczywiście spoko ,ALE chciałbym widzieć głównego bohatera chociaż w co drugim odcinku ,chociaż na chwile. I z łaski swojej nie w momentach gdzie ucina sobie wędrówki z kimś na rękach i przez 5 min nic się nie dzieje(nawet muzyka nie leci). Oprócz tego znaczenia niektórych scen w ogóle nie byłem w stanie pojąć. I jest tego znacznie znacznie więcej do czego można by było się przyczepić. Anime swoją realizacją rzeczywiście trzyma w jakiś sposób przy sobie i czasami ciężko się od niego oderwać ponieważ chcemy dowiedzieć się czegoś nowego. Jednak zwykle kończy się to jakimś zawodem(przynajmniej w moim przypadku) lub po prostu anime zostawia wątek w stanie cliffhanger’u i lecimy sobie z czymś innym. Więc podsumowując, nie jest to złe anime, ale po tym co słyszałem i po tym czego się spodziewałem absolutnie nie mogę powiedzieć żeby było czymś wyjątkowym a porównywanie go do masterpiece’a to już w ogóle lekka pomyłka. Sorki za mocne słowa ,ale tak mi się to po prostu wszystko przedstawia. Wielkie oczekiwania, a efekt taki se. Natomiast ,gdyby jednak pojawił się (potwierdzony i zapowiedziany) trzeci sezon , w co szczerze wątpię, mógłby on domknąć wątki i zrobić z tego kawał dobrej bryły anime. No bo jak tu stwierdzić ,że to świetne jak bohatera Ja widziałem w drugim sezonie ze 4 razy, główna bohaterkę też ze 4 razy a oni widzieli się ze 3(w jednym przypadku tylko ona go widziała), ehh… kiedy oglądam jakiś bobków zamiast głównych bohaterów to aż żałość człowieka bierze.