Psycho-Pass

Anime kupiło mnie ciężkim klimatem inwigilowanej przyszłości, ale nie przez podsłuchy ale przez mierzenie stanu “przestępczego” czy jakaś postać będzie skłonna popełnić przestępstwo czy nie. I główna bohaterka, nowa w wydziale, która wprowadza nas w ten świat świetnie to robi, poznajemy zasady, wkręcamy się w klimat, wszystko jest podane w odpowiedni sposób. Do tego też seria nie kreuje się na taniego akcyjniaka, tutaj trzeba pomyśleć, widać choćby po świecie, że jest przemyślany, technologia coraz bardziej wrzyta w ludzkie istnienie, ułatwienia, oraz sposób życia. I choć początkowo mocno seria uczy nas, jak się żyje w tym świecie to po pewnym czasie przeradza się w klasyczne śledzenie złego. I choć do samej fabuły nie mam nic, bo potrafiła wciągnąć, prowadziła się dość konkretnie, to jednak najbardziej bolała mnie logika w taj serii. Wiele razy postacie zachowywały się dziwnie, wiele razy logika świata mnie zniechęcała, szczególnie, że sam koncept jest inteligentny. Choćby najbardziej rzuciły mi się w oczy dwa przypadki: W pierwszym [spoiler]bohaterowie muszą coś zrobić z zamieszkami i zostawią kwaterę, bez ochrony, niby są roboty ale działały na odczyt psycho-pass który wtedy był bezużyteczny! [/spoiler] Drugim był [spoiler]atak na placówkę żywieniową, nie dość, że jest to najważniejszy punkt dystrybucji żywności w kraju, więc, karta emeryta działała, a cały system był oparty na technologii sprzed lat… No równie dobrze mogliby dzisiaj bronić bazy z wirusami, dając psa za płotem. [/spoiler] Nie wiem co sobie wtedy autor myślał. Nie mniej przez to, źle mi się oglądało, bo seria kreuje się na inteligentną, zresztą, świat i postacie są świetnie zaprojektowane a tu takie dwa WTF! Jeśli chodzi o postacie, to bardzo szybko się do nich przekonałem. No, jak zawsze, protagonistka Akane Tsunemori, w początkowych odcinkach była jaka była, ale na szczęście staje się osobą myślącą i działa wedle swojej filozofii życia. Jednak najbardziej ze wszystkich to polubiłem Shinya Kogami. Choć początkowo wydawał mi się być jako materiał dla damskiej widowni, bo husbandu, to jednak pokazywał klasę, inteligentny, działający i do końca wierny swym przekonaniom za co był gotowy poświęcić wszystko. Inni bohaterowie raczej rozbudowywali wątki ogólne. Podobała mi się relacja Ginozy z Masaokiego, choć w bywały momenty, że Ginoza mnie wyraźnie wnerwiał. Postacie były niezłe, aczkolwiek nie licząc głównych bohaterów, nie specjalnie mnie oni porywali. Może nie licząc antagonistów… A jeśli o antagonistach mowa, Shogo Makishima, był postacią… zbyt przesadzoną. Wydaje mi się, że jest takim Johanem z Monstera 2.0, z jakimś dodatkiem od Chucka Norrisa. Wielki intelektualista, będący problemem przez to, [spoiler]że system uznaje, że nie jest przestępcą. Ma on plan, zniszczyć ten system, ale w między czasie walić swoje socjopatyczne przestępstwa, testując, mordując i pomagając zepsutym w imię “wolności”.[/spoiler] Bolało mnie to, jak autor musiał podkreślać jego intelekt, cały czas waląc jakimś cytatem, a jego plany były teoretyczne bo jaki miał plan, poznajemy zazwyczaj w biegu, praktycznie nie widać przygotowań, ma super hakera na zawołanie, technikę… nie dość, że był op z intelektu i z tego, ze go system nie widzi, to jeszcze potrafił walczyć jak Jet Li. Byłby to naprawdę świetny antagonista, gdyby nie te zbyt op możliwości. I tu też dochodzę do tego, czego nie lubiłem w postaciach. Nie raz, bohater z zera dochodzi do wniosków, wręcz na farcie, jak było z [spoiler]wyczyszczoną pamięcią, że jakimś cudem jeden plik zachowali, albo jak z randomowego forum złapali trop, bo ten się musiał pochwalić co planuje. I już ostateczne kuriozum, że ten największy umysł serii nie miał planu B gdy postanowił zaatakować tą farmę… nie wspomnę już o moim śmiechu, jak nie mógł ze zwykłego druta zrobić anteny XD [/spoiler] No, największym problem tej serii jest to, że jest ona inteligenta i pomysłowa, ale w kilku kluczowych aspektach ta logika wysiadała, co tym bardziej mnie wybijało. Aczkolwiek przemyślenia moralne, filozoficzne o ogólna głębia była zrobiona naprawdę bardzo dobrze. Motyw przewodni jest ciężki od samego początku i daje radę do końca. Warto obejrzeć, by się wkręcić w ten bardzo ciekawy w swym mroku, świat, w jakim, kto wie, może kiedyś przyjdzie nam żyć. Nie mniej seria mi się podobała, ciekawe jaki będzie sezon 2. 7/10