Watashi no Yuri wa Oshigoto desu!

Jakoś na początku miałam większe nadzieje co do tego anime jednakże z każdym kolejnym odcinkiem zaczynało mnie to już męczyć. Wszystkie były do siebie nieco podobne także nowe nie wnosiły za dużo do fabuły serii.

Napiszę tak - zmęczyłem to, ale słowo "zmęczyłem" bynajmniej nie jest tutaj użyte na wyrost. Czy ta seria miała być czymś w rodzaju slow life w kawiarence + dziewczęcy romans? Jeśli tak, to nie wyszło. Począwszy od głupiego wręcz zawiązania "fabuły" przez relacje pomiędzy bohaterkami, a na ich "romansach" skończywszy - wszystko tutaj sprawia wrażenie tak sztucznego i wymuszonego, że ledwo przebrnąłem przez te 12 odcinków. I nie mam na myśli "relacji" dziewczyn w miejscu pracy, gdzie odgrywają pewne role, a właśnie poza nim. W tym wszystkim najsłabszym ogniwem i jednocześnie najjaśniejszym symbolem sztuczności jest główna "gwiazda" czyli Hime i nie piszę tutaj o "masce" jaką ta postać stara się nosić w całej serii. Jest ona tak niewyobrażalnie irytująca na każdym kroku, że wielokrotnie miałem ochotę sprzedać jej liścia. A przy tym jest tak płaska i nijaka, że ciężko ją przeboleć na ekranie. Już Kanoko była sporo ciekawsza, chociaż jej rozkminy na temat przyjaźni i uczuć były głębokie jak kałuża po deszczu. Ale mimo wszystko posiada jakiś charakter, potrafi się zarówno wkurzyć jak i posmutnieć. U Hime nie ma nawet tego, nie wspominając, że po 12 odcinkach nadal miewa problemy z obsługą klientów kawiarni... Najlepszą dla mnie postacią i jednocześnie najbardziej ogarniętą z życiem i pracą jest Sumika, która tak w pracy jak i poza nią jest po prostu jak starsza siostra. Podobało mi się to. Ayanokouji już nieco gorzej, ale także daje radę. Ogólnie brak tutaj jakiejś myśli przewodniej, dlatego seria jako całość po prostu trąci nudą. Nie mam złudzeń, że nie byłbym w stanie obejrzeć tego w całości, na raz. Z całą pewnością zasnąłbym w trakcie i to niejednokrotnie - 4/10.

bez ładu i składu.... :<